- گاه پیش می آید در حسرت این می مانم که ای کاش شهامت به مراد دلم زندگی کردن را نمیداشتم و گونه ای می زیستم که اطرافیانم از من توقع داشتند؛

- و گاه افسوس میخورم که ای کاش شهامت فریاد برآوردن احساسم را در خود نمیدیدمٍ؛

- ای کاش برای حفظ کردن رابطه ام با بعضی رهگذران زندگی ام، جرات به هم دوختن زمین و زمان را نداشتم؛

- صد ای کاش برای برآوردن مراد دلم از داشته هایم نمیگذشتم که امروزه روز مجبور به کار کردن شبیه گاو آهن باشم برای برآوردن کسری از همان داشته ها

- و هزار هزار ای کاش فرصت شاد زیستن را ، به خاطر با او زیستن، و با دیگری نزیستن، از خود سلب نمی کردم؛

خلاصه کلام ای کاش ای کاش و ای کاش شجاعتش را نداشتم، ای کاش شهامتش را نداشتم، چرا که خواستن ، همیشه توانستن نیست؛ گاهی برآوردنش داغی است بزرگ که تا ابد بر تارک دلهای ساده اندیش می ماند...